Het bijzondere en aangrijpende verhaal over de zoektocht van Mischa Blok naar haar biologische moeder in Zuid-Korea, dat de lezer diep zal raken Een kindje wordt te vondeling gelegd op een pleintje in Zuid-Korea, met op haar kleding een briefje waar haar naam en haar geboortedatum op staan. Ze wordt gevonden, naar het kindertehuis gebracht en geadopteerd door Nederlandse ouders. Een prachtig verhaal, strik eromheen, klaar. Maar zevenendertig jaar later blijkt dit verhaal niet te kloppen. Ze is helemaal niet te vondeling gelegd, haar vader heeft haar op een dag zelf naar het kindertehuis gebracht. En dat besef, dat verandert alles. De manier waarop ze naar haar adoptie kijkt. De manier waarop ze zelf liefheeft. Ze kan niet anders dan op zoek gaan naar antwoorden. Waarom heeft haar moeder haar bij haar vader achtergelaten? Hoe kun je als vader je kind wegdoen? Wie kan haar het ware verhaal vertellen over die eerste levensjaren? Mischa gaat op zoek, en ze belooft zichzelf: dit wordt de allerlaatste poging om haar te zoeken, daarna moet ze door. Zoals echte Koreanen doen. Maar het enige wat ze van haar moeder weet, is haar naam: Pyung Soon Lee. Oftewel, Mama Lee. In de pers 'De zoektocht naar haar biologische ouders. De liefde. De relatie met haar ex. Mischa Blok maakt er de mooiste reportages en podcasts over.' Algemeen Dagblad 'Het gaat hard met de carrière van bijzondere programmamaker Mischa Blok.' de Volkskrant 'Je kan haar niet gelukkiger maken dan met een goed gesprek. Radiopresentatrice Mischa Blok deelt lief maar ook leed met haar luisteraars.' De Telegraaf Bron: Flaptekst, uitgeversinformatie