Een verbannen koningin manipuleert haar zoon om haar macht terug te krijgen. Voor de trilogie ‘Majesteit’, ‘Wereldvrede’ en ‘Hooge troeven’ creëerde Louis Couperus het fictieve Liparië. Dit fictieve keizerrijk was de ideale setting voor bespiegelingen over macht en de dingen waartoe mensen zich verlangen om die in handen te krijgen. ‘Hoge troeven’, de novelle die de trilogie afsluit, zoomt Couperus in op koningin Alexandra, een intrigante die naar het eiland Paxos verbannen is. Haar zoon Wladimir is koning van Thracië, een positie van macht die Alexandra liever voor zichzelf wil. Ze probeert daarom een wig te drijven tussen haar zoon en keizer Othomar, met de domme hofdame Elena als troefkaart. Tegenover de slechtheid van de personages staat de schoonheid van de natuurbeschrijvingen en de glans van het hofleven, culminerend in een onvergetelijk bal. Bron: Flaptekst, uitgeversinformatie