Pas sinds een paar jaar is er serieuze aandacht voor een van de ergste misdrijven: het dwingen van jonge, vaak minderjarige meisjes tot seks. De daders werden voorheen loverboys genoemd, maar tegenwoordig noemen we ze tienerpooiers. Want dat zijn het. Keiharde, gewetenloze criminelen. Valérie Lempereur kwam in aanraking met slachtoffers in het opvanghuis van Anita de Wit, iemand die dag in dag uit haar best doet om deze meisjes weer een menswaardig bestaan te geven. Ze wist dat ze geconfronteerd zou worden met vreselijke verhalen, maar dat de misstanden zo gruwelijk zouden zijn, had ze nooit kunnen bevroeden. De meisjes van mevrouw De Wit is een onthutsend boek. Valérie is erin geslaagd om de meisjes, waarvan sommigen pas twaalf jaar oud, die mensonterende ervaringen hebben ondergaan, een eigen stem te geven. Ze zijn beschadigd, maar ze hebben ook dromen en willen weer kunnen lachen. De meisjes van mevrouw de Wit is een eerlijk, van binnenuit beschreven portret van een groep meisjes die weigeren te erkennen dat hun levens voorgoed verwoest zijn, en die vol goede moed proberen de draad weer op te pakken. Valérie Lempereur is journalist en schrijfster. Ze publiceerde o.a. in De Telegraaf en Nieuwe Revu en had columns in het AD, Het Parool en Libelle. Ook schreef ze toonaangevende stukken voor Het Laatste Nieuws en bracht ze onthullende reportages uit in Nederland en België. Lempereur schreef daarnaast ook zeven boeken waaronder Mevrouw, Achter het raam op de Wallen en twee boeken over criminele organisatie De bende van Venlo en De bende van Venlo 12 jaar later. Bron: Flaptekst, uitgeversinformatie