Jolande en haar man Ralph genieten van het gezinsleven met hun twee kinderen. Dat is iets wat ze haar broer Boris en zijn man Jim ook graag gunt, maar voor hun ligt dat een stuk gecompliceerder. Na lang nadenken en lange gesprekken met Ralph besluit Jolande draagmoeder te worden voor haar broer en zwager. Een lang proces, wat niet zonder slag of stoot verloopt, maar waar ze met volle overtuiging uit liefde instapt. Ze kan het aan. Met haar nuchtere aard, rationele kijk op de wereld en relativeringsvermogen is zij de aangewezen persoon om een gezin voor haar broer te realiseren. Bovendien heeft ze Ralph naast zich. Met zijn onvoorwaardelijke steun kan ze alles aan. Het verloopt allemaal volgens plan, tot aan het overhandigen van de baby aan haar broer en zwager toe. Tot ze hem later weer ziet en ze zich vertwijfeld afvraagt wat ze gedaan heeft. Het verdriet om deze weggegeven baby slaat hard toe en dreigt zelfs haar huwelijksgeluk met Ralph te verstoren. Bij Boris en Jim verloopt ook niet alles van een leien dakje, want vooral Jim wordt gedreven door angst en onzekerheid. Hij doet er alles aan om zijn kind te houden Bron: Flaptekst, uitgeversinformatie