Dit is het aangrijpende relaas van de Algerijns-Nederlandse Malika Kaddour. Een tijdloos verhaal over moederliefde, moed en volharding. Als haar ex-man hun twee dochters ontvoert naar Syrië, zet Malika alles op alles om ze weer terug te krijgen. Malika Kaddour is zes jaar als ze zich met haar familie vanuit Algerije in Nederland vestigt. In 1988, als ze vijfentwintig is, ontmoet ze de uit Libanon afkomstige Hamid Khalaf. Na een moeizame relatie van ruim zeven jaar - waarin hun dochters Dunja en Shirin worden geboren - gaan Malika en Hamid uit elkaar. De kinderen blijven bij hun moeder. In februari 1999 gaan Dunja en Shirin een weekend bij hun vader logeren, maar komen niet terug. Hamid heeft ze naar het buitenland ontvoerd. Dan begint Malika's zoektocht naar haar dochters. Malika Kaddour schreef dit boek samen met de freelance journaliste Doris Elzinga, die betrokken raakte bij Malika's strijd om haar ontvoerde dochters. Kaddour hoopt dat haar boek mensen doet beseffen dat internationale kinderontvoering een serieus, veel voorkomend probleem is. Bron: Flaptekst, uitgeversinformatie