Henriëtte Pimentel was bewaarschoolhoudster en werd aan het begin van de twintigste eeuw directrice van de Amsterdamse fröbelschool Cornelia. Haar carrière stond in het teken van kinderzorg en in haar vrije tijd toonde ze zich maatschappelijk en politiek betrokken bij de vrouwenbeweging. Na een onrustige periode met verschillende banen in het kinderwerk, werd ze in 1926 directrice van de Vereeniging Zuigelingen-Inrichting en Kinderhuis in de Plantage Middenlaan te Amsterdam, in de volksmond ook wel 'de crèche' genoemd. Ze initieerde nog datzelfde jaar een interne opleiding voor kinderverzorgsters die internationale faam zou verwerven. Toen ze de pensioengerechtigde leeftijd bijna had bereikt, brak de Tweede Wereldoorlog uit. Met dezelfde overgave waarmee ze haar hele leven al voor kinderen had gezorgd, werd ze een van de sleutelfiguren in het heldhaftige plan waarmee zo'n zeshonderd joodse kinderen uit de crèche gered konden worden. Zichzelf bracht ze daarbij niet in veiligheid. Op basis van intensief onderzoek en vele interviews hebben de auteurs van Wacht maar de heldhaftige, gedreven en vooruitstrevende Henriëtte Pimentel zo compleet mogelijk in beeld willen brengen, met aandacht voor de tijdgeest, alsmede voor de geschiedenis van de crèche. Bron: Flaptekst, uitgeversinformatie