Op weg naar de Zuilen van Axum ontdekt Frank van Rijn al snel dat Ethiopië een mooi land is met mooie marktjes, een mooi klimaat, mooie ruige bergwegen en mooie kinderen die mooie stenen op een lelijke manier naar zijn hoofd slingeren, als hij niet snel genoeg voldoet aan hun dwingende eis om geld en pennen uit te delen. Op een lange, moeizame klim loopt het, als er in een dorp juist een school uitgaat, nogal uit de hand met de Ethiopische jeugd. Als een alternatieve rattenvanger van Hamelen zwoegt Van Rijn voort met horden op pennen en geld beluste 'students' achter zich aan, maar de rivier uit het sprookje ontbreekt... In deze 'winterreis door Ethiopië' wordt de lezer, bij naar onze maatstaven niet echt winterse temperaturen van 20 à 30° C, meegenomen op een zeventig dagen durende tocht door dit land dat de kwalificatie 'apart' wel verdient. Zeker voor iemand die reist als Frank van Rijn. Marktjes met opdringerige 'gidsen', hotels van twijfelachtige allure, waar de schrijver in zijn argeloosheid zijn intrek neemt, reuzenvogels bij het Ziwaymeer, een afdaling door alle klimaatzones van Afrika, vanaf de koude 4377 m hoge Tulu Deemtu naar de droge, hete savanne, een boottochtje naar de oorsprong van de Blauwe Nijl en de beroemde Ethiopische koffieceremonie... Zie hier een greep uit de vele onderwerpen die in dit relaas aan de orde komen. Frank van Rijn beschrijft ze op zijn eigen, nu eens geestige, dan weer ironische, maar soms ook dramatische wijze. Een boek om in één ruk uit te lezen. Bron: Flaptekst, uitgeversinformatie