Het is verwonderlijk, hoe de schrijver zich in de gedachtenwereld van het inlandse jongetje Tula, op het grote Australische vasteland, heeft kunnen inleven en met welk een poëtische gave hij de oude sprookjes, uit onheugelijke tijden door de inheemse bewoners mondeling overgeleverd, hier weet weer te geven. Maar, ook aan spannende avonturen is geen gebrek, wanneer Tula's zusje Lela per helikopter naar het ziekenhuis in de verre, verre stad moet worden gebracht, omdat ze ernstig ziek is. Nu vindt Tula gelegenheid om heel zijn inlandse houtsnijkunst te leggen in het zachte hout van de trouwe gomboom als verrassing voor zijn zusje en er komt een gelukkige glimlach op Lela's lippen, omdat ze weet, dat allen, die haar lief zijn, ongeduldig wachten tot ze weer helemaal beter zal zijn. Natuurlijk is er een gunstig slot aan dit boeiende verhaal en vindt Tula, met zijn houtsnijwerk allerwegen veel bewondering en wie zou zo'n aardig joch zijn succes misgunnen? Bron: Flaptekst, uitgeversinformatie