Deze bundel in de reeks KADOC-studies verschijnt als vierde in een subreeks rond Levensrituelen. Eerder verschenen al Geboorte & doopsel (1996) , Het vormsel (1991) en Het huwelijk (2000) . Dit boek voltooit de serie en staat stil bij de laatste fase in de levensloop: dood en begrafenis. Het opzet van de subreeks bestond erin te beschrijven en na te gaan hoe, telkens bij de belangrijke scharniermomenten in de biografie van een persoon, rituelen worden aangewend die het uitzicht hebben van 'rites de passage'. De vraagstelling van Dood & begrafenis gaat uit van het fenomeen dat, in het vooruitzicht van het levenseinde, bij de dood zelf, onmiddellijk daarop volgend en later; een serie van traditionele rituelen, gebruiken en verhalen de overweldigende ervaring van het sterven in kaart poogt te brengen, te ordenen, te beheersen, kortom er mee om te gaan op een menselijke wijze. De bundel benadert het fenomeen vanuit drie fasen. Met de dood voor ogen" gaat na hoe we aankijken tegen de dood, welke voorstellingen we hebben van het sterven. "Rituelen en zinsduidingen bij de dood zelf" onderzoekt de omgang met het dode lichaam: welke rituelen worden aangewend, onder meer in het perspectief van een verrijzingsgeloof. "Rouwen en herinneren" ten slotte bekijkt de verwerking van het afscheid van de overledene in het rouwproces en de herinnering. Binnen deze driedelige structuur werpen 11 academici vanuit hun discipline en specialisme licht op deze fenomenen. De foto's van Carl Uytterhaegen vormen een visueel verhaal op zich dat de tekstuele bijdragen een nieuwe dimensie geeft." Bron: Flaptekst, uitgeversinformatie