Het is ook mogelijk dat je er niet van houdt: van de Ruysdaalse luchten, de ijle populieren en het loeiend vee. Dat prachtige Hollandse landschap waarin nooit iets gebeurt behalve geboorte en dood. Betje, bijvoorbeeld, verveelt zich stierlijk. Moe praat in spreekwoorden, Pa klaagt over het weer: het zijn vaste waarden in haar leven. Tot er beweging komt in die stationaire wereld en de gebeurtenissen een wending nemen die niemand had kunnen voorspellen. Het land is een roman over opgenomen en buitengesloten worden. Een indrukwekkende boerenvertelling over folklore, kalverliefde, bekrompenheid en religieuze verstikking. ‘Weverlings stijl is prachtig droog en raak, haar verhaal over de beklemming van het platteland onthutsend en ijzersterk.’ Elle ‘Sfeervolle roman die leest als een ode aan een verdwijnend Nederland. Niet missen.’ Linda. 'Het land is verhalend ijzersterk. Proza met stug, weerbarstig ritme als een dorsmachine. Gelezen met ontroering en toenemende spanning.' Thomas Rosenboom Bron: Flaptekst, uitgeversinformatie