In deze roman vertelt A. den Doolaard op de hem eigen meeslepende wijze van de tweestrijd in het hart van Jacques Balmat, de man die als eerste, op 7 augustus 1786, de top van Mont Blanc bereikte. Balmat is een man die beurtelings even onweerstaanbaar naar de wilde schoonheid en het lokkende geheim van de berg van steen, ijs en sneeuw wordt getrokken als naar de lieflijkheid van het dal, de bloeiende weide en de warmte van de vrouw, die op haar beurt een stille, niet aflatende strijd voert om de man op de berg te veroveren. Een boek als een monument voor de ongenaakbare berg, die de Mont Blanc zelfs voor de hedendaagse bergbeklimmer is, de beklimmer van nu, die het in alle opzichten zoveel gemakkelijker heeft dan Jacques Balmat maar één ding met hem gemeen heeft: de berg te willen veroveren.