Dolf (15) maakt als 20e eeuwer de Kinderkruistocht (1212) mee en ontpopt zich als leider vanwege zijn medelijden, sociaal besef, organisatietalent, inzicht in groepsprocessen, medische kennis, etc. Het is een harde strijd die hij moet voeren tegen de elementen, vijandige bewoners, de kinderen zelf en hun valse leiders, maar met doorzettingsvermogen en hulp van zijn vrienden slaagt hij erin hun poging om de kinderen als slaven naar Afrika te laten verschepen te verijdelen. Op zijn tocht maakt hij kennis met ziekte, wreedheid, dood, met moed, vriendschap, trouw en met de 13e eeuwse hier̈archische verhoudingen en (bij)geloof. Het verhaal is gebaseerd op historische gegevens, maar is geen verslag van de Kinderkruistocht, daarvoor heeft Dolf alleen al te veel invloed op de gebeurtenissen.