Tijdens en na de koloniale oorlog zijn informatiestromen gemanipuleerd en is de pers gemuilkorfd. Het Nederlandse publiek krijgt vooral staatspropaganda geserveerd over de situatie in Indonesië. Dit is het onderwerp van de delen 6 en 7 van 'Stille getuigen'. Kort na het einde van de oorlog in Indonesië beginnen omroepen in Nederland met televisie-uitzendingen. Maar pas in 1969 komt het eerste, kritische programma over deze kwestie op de buis. De onthulling van oorlogsmisdaden door Joop Hueting bij de VARA leidt tot een Kamerdebat en de Excessennota. Dan is de tijd rijp en ook alle andere omroepen wijden zich aan reportages, documentaires en lange series over Indonesië. Zo ontstaat in de loop van de twintigste eeuw een compleet televisiebeeld van de koloniale oorlog. Velen keken, maar even zo velen vergaten het weer. Dat is de aard van het vluchtige medium, zegt mediadeskundige Chris Vos, die alle programma's op een rij zette en daar conclusies uit trok. Deel 7 begint met het debat in de Tweede Kamer dat medio juni 2023 plaatsvond over het onderzoeksrapport 'Over de grens' van NIOD, NIMH en KITLV. Defensieminister Ollongren zegt rehabilitatie toe voor de drie mariniers die op Java weigerden onschuldige slachtoffers te maken door hun dorp plat te branden. Ze werden toen 1,5 tot 2,5 jaar in de cel gezet. Hun verhaal is opgenomen in deel 4 van 'Stille getuigen' en wordt verteld door Nicolien de Hoog, de dochter van een van hen. De audioserie 'Stille getuigen' wordt ondersteund door het Eva Tas Fonds. Bron: Flaptekst, uitgeversinformatie