Voor hem staat... een wezen, een figuur. Haar zwarte haren zijn dik als touwen. Zo stug en dik als touwen waar ze met gym in moeten klimmen. Vliegjes zwermen om haar hoofd. Torren kruipen door haar haren en zwarte spinnetjes maken er een web. Tom staart met opengesperde ogen. Hij wil iets zeggen, maar het lukt hem niet. Ziet hij het goed? Hij weet niet of hij zijn ogen moet geloven. Dit kan niet waar zijn... Als Tom zijn nieuwe buurvrouw gaat verwelkomen, komt hij met een bloedneus thuis. De buurvrouw heeft hem geslagen. Vreemd, want ze deed alsof ze woedend was, maar ze keek alsof ze vriendelijk was... Meester Martijn weet het antwoord: Toms buurvrouw is niet zomaar een vrouw, ze is een heks! Een paar dagen later komt er nog een verhuiswagen de straat in gereden. De man die uit de verhuiswagen stapt, ziet er heel onheilspellend uit. Hij is mager, graatmager, en heeft een zwart vilten hoed op zijn hoofd. Een tovenaar, weet meester Martijn. Kunnen Tom, zijn plagerige zus Sofie en haar vervelende vriendin Zoë zich verweren tegen de toverkrachten van hun nieuwe buurtbewoners? Bron: Flaptekst, uitgeversinformatie