Wie is Jozua, de opvolger van Mozes, die het volk Israël het beloofde land in leidt? Wie is deze verkenner, adjudant van Mozes, legeraanvoerder en - op latere leeftijd - leider van het volk van Israël? Wat komen we over zijn persoon(lijkheid) en zijn kwaliteiten te weten? En hoe gaat hij te werk bij de intocht en verovering van Kanaän? En vooral: hoe laat Jozua zich als leider leiden? Het zijn enkele van de vele vragen die in dit boek aan de orde komen. En ook al functioneerde Jozua in een totaal andere context dan ik als leider in de kerk, in de school, in een zorgorganisatie of het bedrijf: we kunnen veel leren van deze bescheiden leider, die door God, door Mozes en door het volk werd opgeroepen moedig en sterk te zijn. Als mens, als christen. Maar zeker ook als leider! Luisterend - van vers tot vers - volgen we Jozua. En al lezend kijken we in de spiegel. Tot lering, tot navolging, tot opscherping. In de hectiek van alledag is het van groot belang gevoed, geïnspireerd te worden. Juist ook als leider. Om scherp te zijn, moet je opgescherpt worden. Om nieuwe impulsen te kunnen geven, heb je zelf impulsen nodig. Om vrucht te hebben op je werk als leider is het nodig te putten uit de Bron. De Levensbron Zelf, Die Zich openbaart in de Bijbel. En ook in het Bijbelboek Jozua. Dit boek is geschreven voor leiders die als christen leiding (willen) geven. Zowel binnen een christelijke organisatie of kerkelijke gemeente als daarbuiten. In dit boek wordt in ieder hoofdstuk steeds een gedeelte van het Bijbelboek behandeld in chronologische volgorde. Bron: Flaptekst, uitgeversinformatie