Summary: Kun je jezelf bij elkaar schrijven , je schrijvend in jezelf terugduwen ? En wat vermag het woord eigenlijk? In zijn nieuwe bundel, 'Onvergetelijke toegewijde trouweloze tijd', brengt Robert Anker verlies in kaart een leeg hart, een verloren jeugd, een kwijtgeraakt zelf maar barst hij, gretig dichter als hij is, evengoed krachtig in woede uit of in een lofzang op onverwachte schoonheid. Een piepend hek, de jongen met de krant, een hommel voor het raam / Dat ik kan weten: dat ben ik, een leegte die gevuld is met aanwezigheid
Meer informatie
Je leent dit boek bij je eigen Bibliotheek. Vul de vier cijfers van je postcode in en vind je Bibliotheek.
Recensies
Log in met je bibliotheekpas en bekijk de recensies op Literom.
In de bibliotheek hoef je niet in te loggen.