Tussen Maxime Du Camp en Gustave Flaubert heeft het grootste deel van hun leven een hechte vriendschap bestaan. Du Camp leerde Flaubert kennen toen hij eenentwintig was en herkende in hem op slag het literaire genie. Hij speelde dikwijls op voor Flaubert beslissende momenten een rol in diens literaire carrière. Zo volgde Flaubert Du Camps suggestie voor een roman over een jonge vrouw die haakt naar het echte leven: Madame Bovary. Er waren ook meningsverschillen. Toen Du Camp Madame Bovary in zijn blad Revue de Paris voorpubliceerde, kon hij niet nalaten enkele passages te schrappen. Hij voorzag de problemen van een zedenproces zoals dat na publikatie van het ongekuiste manuscript in boekvorm tegen Flaubert werd aangespannen. Maar Du Camp was zelf ook een auteur van formaat en bovendien een der eerste grote fotografen uit de negentiende eeuw. Hoewel hij van goeden huize was en van zijn fortuin kon leven, leidde hij een actief bestaan: hij redigeerde bladen, werd lid van de Académie Française, maakte grote reizen en publiceerde tientallen boeken. Hij was een overtuigd conservatief en wakkerde de cynisch-behoudende visie van Flaubert op de vooruitgang en de stupide negentiende eeuw verder aan. Edu Borger, de veelgeprezen vertaler van onder meer de brieven van Flaubert, heeft voor deze uitgave een keuze gemaakt uit Du Camps Souvenirs littéraires. " Hoewel de betrouwbaarheid van deze herinneringen nogal wordt aangevochten, blijven zij interessant als beschrijving van een tijdperk waarin de Franse literatuur een ongekende bloei beleefde. Du Camp beschikt bovendien over een vlotte, zeer leesbare stijl" - Mels de Jong in NRC Handelsblad. Bron: Flaptekst, uitgeversinformatie