Een slachtoffer van adoptiefraude en misbruik vecht voor haar eigen identiteit. Hoe het is om geadopteerd te zijn? Dit is één van de vragen die het meest aan mij worden gesteld. Van adoptie bestaat vaak een romantisch beeld van kinderen die uit troosteloze omstandigheden gered worden en een fantastisch leven tegemoet gaan. Maar helaas is het niet altijd rozengeur en maneschijn.  In dit verhaal over mijn leven vertel ik je hoe het voor mij was om bij mijn eigen moeder weggehaald te worden en terecht te komen in een adoptiegezin, waarin het voor mij allesbehalve veilig was. Door mijn adoptievader werd ik misbruikt en op mijn zeventiende moest ik van hem mijn sleutels inleveren en vertrekken.  Maar ik ben strijdbaar. Het feit dat ik er achter kwam dat alles rondom mijn bestaan een leugen was en dat ik zelfs niet geboren ben op mijn verjaardag, bracht me ertoe samen met vijftien anderen de Nederlandse Staat aan te klagen wegens adoptiefraude en kinderhandel. Wat ik wil? Heel simpel. Dat ik, net als iedereen, mijn eigen geboortedatum in mijn paspoort krijg.  Dit is geen treurig verhaal. Van mijn eenzaamheid heb ik mijn grootste kracht gemaakt. Mijn verlangen naar verbinding inspireerde me om een succesvol bedrijf te starten waarin connectie centraal staat.  En nog belangrijker: ik begon een zoektocht die tot dubbel succes leidde. Ik vond niet alleen mijn échte familie, maar ook mezelf. Sam van den Haak (1981) werd na haar geboorte in Sri Lanka geadopteerd, via het bureau dat later in opspraak raakte en één van de oorzaken was dat adopties vanuit het buitenland anno 2021 zijn opgeschort. Bron: Flaptekst, uitgeversinformatie