De opgang van China is fenomenaal. Velen beweren dat de 21ste eeuw de eeuw van China zal zijn, net zoals de 20ste die van Amerika werd genoemd. Weinigen beseffen dat dit een renaissance is voor China. Het land was tot 1800 immers eeuwenlang de toonaangevende wereldeconomie. Maar rond 1800 miste China de technologische sprong en de industriële revolutie en kwam het in zwaar onweer terecht. China werd onder de voet gelopen en Japan werd de grootmacht van het Verre Oosten. De vernedering voor China was compleet. Tegelijk betekende het de start van een inhaalbeweging die tot in de 20e eeuw zou doorwerken. Die lange zoektocht naar de moderniteit werd pas om en rond 2000 met succes bekroond. Vandaag manifesteert China zich, onder leiding van Xi Jinping, uitdrukkelijk op het wereldtoneel. Met snelle technologische innovatie steekt het de VS naar de kroon en bedreigt het de bestaande wereldorde en het overwicht van de VS. China is dé gamechanger. Dat is toch het verhaal aan de buitenkant. Want ook vandaag steekt het onweer weer de kop op. Achter die façade van uiterlijk machtsvertoon door Xi Jinping wordt het land geconfronteerd met zware interne problemen. Is het China van Xi wel hetzelfde China als dat van de Chinezen zelf? Bron: Flaptekst, uitgeversinformatie