Lange tijd gold de vagebond als een louche figuur zonder een vaste plaats in de maatschappij. Dat veranderde in de negentiende eeuw: kunstenaars en andere eigenzinnige geesten identificeerden zich met de vagebond. Ze verafschuwden de burgerlijke wereld met haar bezitsdrang en commercie. Deze dwarsdenkers liepen vooruit op een trend in onze eigen tijd. Veel jongeren kiezen voor alternatieve levenswijzen. Omdat ze de huizenprijzen in de stad niet meer kunnen betalen of omdat ze het kapitalistische systeem principieel verwerpen, trekken ze op goed geluk rond en bouwen een tiny house aan de rafelrand van de samenleving. Verbeelding, liefde voor de natuur en vrijheidszin staan voorop! In zijn Handboek voor de vagebond presenteert Léon Hanssen belangrijke woordvoerders van deze nieuwe stijl van zwerven, wonen en kritisch denken. Van Henry David Thoreau met zijn klassieke pleidooi voor een leven in de bossen tot de Engelse schuurbewoonster en schrijfster Catrina Davies nu: zij tekenen voor een levenshouding die voor ons allemaal zeer inspirerend kan zijn. Bron: Flaptekst, uitgeversinformatie