Kat heeft een overzichtelijk levensdoel: zo min mogelijk opvallen. Als je niks verkeerd doet, kan ook niemand je stom vinden. Terwijl anderen zich vol op het studentenleven storten, lijkt bij de 19-jarige Kat de tijd stil te staan: zij verzamelt verhalen zonder zelf daadwerkelijk aan het leven deel te nemen. Ze brengt haar tijd vooral door bij Broodje John, een ontmoetingsplek voor verdwaalde zielen. Tot op een dag de charmante Rif in haar leven opduikt. Dat uitgerekend hij met haar wil omgaan, is bijna te mooi om waar te zijn. De vriendschap die ontstaat geeft Kat, ondanks het duistere randje, voor het eerst het gevoel ergens bij te horen. Even lijkt het erop dat ze door Rif in het reine komt met haar verleden, maar de scheidslijn tussen feit en fictie wordt steeds grilliger. Wat onschuldig begint wordt sluipenderwijs sinister. En welk verhaal draagt haar nieuwe vriend eigenlijk met zich mee? Wat betekent het om erbij te willen horen, maar daar niet in te slagen? Hoe leeft je verleden voort in het heden? Hoe zoet is wraak eigenlijk? En kunnen beschadigde mensen elkaar wellicht lijmen? Zonder handen is een coming-of-ageroman die ontroert, maar je ook onthutst achterlaat. Ianthe Sahadat (1977) is een veelgeprezen journalist. Ze werkt bij de Volkskrant en valt op door haar onderwerpkeuze, moed en gevoel voor maatschappelijke relevantie. Eerder won Sahadat de belangrijke journalistieke prijs, de Tegel voor het beste nieuwsverhaal, met haar onthullingen over de wantoestanden op Hogeschool Inholland. In 2016 verscheen haar debuut Drijfhout. Bron: Flaptekst, uitgeversinformatie