`Geen mens is een eiland is een toegankelijk boek over de onontbeerlijkheid van contact tussen mensen. Over de correlatie tussen het ontbreken van contact en de eenzaamheid van het maatschappelijk, psychiatrisch vastgelopen zijn. Het gaat over wensen, dromen en praktische stappen in het menselijk contact. De schrijver laat vooral zien hoe hij hulpverlenen in de psychiatrie ervaart. Het is een vervolg op `Ieder contact is een kans, maar meer gericht op de alledaagse communicatie en op het proces van veranderen. De omgang met patiënten met persoonlijkheids-problematiek, met mensen en vooral met moeilijke mensen komt tot uiting in de dagelijkse dingen die we allemaal meemaken en beleven in het nieuws, gewoon op het werk of thuis want daar hebben we een mening over en daar handelen we naar. De gekozen invalshoek is hier het samenwerken met de patiënt in zijn thuissituatie waarbij die patiënt de regie behoudt en zo zelfstandig blijft. Geen mens ie een eiland gaat minder uit van klachten, maar meer van krachten. Het beschrijft het oplossend bezig zijn en de communicatie en menselijke interactie daarbij. Het is geen alles omvattend leerboek. `Geen mens is een eiland schetst de uitdaging van het doen. Cor Neleman beschrijft openhartig en uitdagend zijn dagelijkse ervaringen en wat er beschreven staat is praktisch bruikbaar. Het gaat opnieuw over mogelijkheden die patiënten op weg kunnen helpen om een groter gevoel van vertrouwen te krijgen in anderen en vooral in zichzelf, of gewoon hulp om door een periode van crisis heen te komen. In dit boek laat Cor Neleman aan de hand van sprekende voorbeelden en verhalen een informatief kader zien dat de veerkracht van mensen zichtbaar maakt. Het richt zich op een breed lezerspubliek. Daarnaast is het boek bedoeld als aanzet en inspiratie voor studenten om de (geestelijke) gezondheidszorg als werkterrein te kiezen. Bron: Flaptekst, uitgeversinformatie